Διαβάζω, εδώ και καιρό, σχόλια στο blog για το Δ.Σ., το σύλλογο, τις κινητοποιήσεις, το απόλυτο τίποτα που έχουμε κερδίσει ως τώρα. Η πρώτη μου σκέψη είναι «ποιος τα λέει αυτά;», όλοι αυτοί που ουσιαστικά δεν υπογράφουν γιατί δεν θέλουν να ξέρουμε ότι δεν έκαναν καμία προσπάθεια για τη δουλειά τους; Αλλά, σε δεύτερη σκέψη καταλαβαίνω τα οικονομικά προβλήματα, την απόσταση, τον εκνευρισμό, τις ευθύνες που ίσως αποδίδετε. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν αγανακτείτε με ένα κράτος που προσλαμβάνει ακόμα μόνιμο προσωπικό στη Βουλή, που βγάζει άκρως φωτογραφικές προκηρύξεις στα ΕΛΤΑ, στους ΟΤΑ, στα ΚΕΠ για τους εργαζόμενους με εμπειρία. Σε όλους τους φορείς εκτός από ΙΚΑ και ΟΑΕΔ, εκεί που υπάρχουν stage με πολλά χρόνια προϋπηρεσία. Γιατί ξέρουν ότι εμείς οι ίδιοι σιγά-σιγά τα παρατάμε και αυτό τους βολεύει. Σας έχουν ακούσει να το λέτε! Δεν λειτούργησα ποτέ σαν αρχηγός -έτσι κι αλλιώς προέκυψε, έτυχε να βγω μπροστά- και ακόμη κι αν εκνευρίστηκα, φέρθηκα άσχημα ή απείλησα όπως λέτε κάποιοι, ήταν της στιγμής και το γνωρίζετε. Δεν σηκώνω τηλέφωνα 2 εβδομάδες τώρα, γιατί έχω απογοητευτεί. Απογοητεύτηκα από όλους εμάς που συνεχίζουμε να εμπιστευόμαστε οποιονδήποτε άλλο, εκτός από αυτούς με τους οποίους βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Η προκήρυξη των ΕΛΤΑ είναι ακριβώς αυτό που προσπαθούσα να πετύχουμε, που θα μας εξασφάλιζε 100% την επιτυχία στο δικαστήριο. Τώρα τα πάντα είναι ρευστά και δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα, ότι κι αν διαδίδετε από τον οποιονδήποτε. Έχω μάθει να βαδίζω με στοιχεία και όχι φήμες ή προσωπικές απόψεις. Η γνώμη μου ήταν δεδομένη από την αρχή του συλλόγου και όσοι με ξέρουν από τότε, το γνωρίζουν. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΝΟ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ! Αλλά θα πρέπει να είναι δική σας απόφαση, να το θέλετε και να το πιστέψετε! Τις θέσεις μας, τη δουλειά μας θα χάσουμε από τη δική μας συμπεριφορά, που θα αφήσουμε τη ζωή μας έρμαιο στον οποιονδήποτε. Η εκάστοτε κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι της, το ξέρουμε, το νιώσαμε στο πετσί μας καλύτερα από όλους . Το θέμα είναι εμείς να επιλέξουμε τι θα επιτρέψουμε να μας κάνουν. Δεν θέλω, δεν μπορώ να επιτρέψω σε κανέναν να «κάψει» τα χρόνια που σπατάλησα στον ΟΑΕΔ. Μόνο έτσι θα έχω τη συνείδηση μου ήσυχη, ώστε να πάω παρακάτω. Ο καθένας αποφασίζει ότι θέλει, ότι καταλαβαίνει και φέρει το βάρος και την ευθύνη της απόφασης του!
Κατερίνα Κοττεάκου
